အေဖ နဲ႔တူလို႔

ေဆာင္းတြင္း တစ္ရက္ မနက္ေစာေစာ မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အိမ္နဲ႔ ခပ္လွမ္း လွမ္းမွာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ ထုိင္ေနတယ္။ လက္ဖက္ ရည္ဆုိင္ ထိုင္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ ဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ကို အနီးနားက ဆိုင္ကေန ဝယ္ယူၿပီး ဖတ္႐ႈေန မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ လက္ဖက္ရည္ တစ္ခြက္က စားပြဲေပၚ မွာ ပူေႏြးလို႔။ လက္ဖက္ရည္ တစ္ငံု ေသာက္လိုက္၊ သတင္းစာ ဖတ္လိုက္ နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဟန္က်ေနတယ္။ မနက္ ေစာေစာေပမယ့္ ကေဖးဆုိင္မွာ လူ စည္စျပဳေနပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သတင္းစာ ကိုဖတ္ရင္း ေဘးနား ကစားပြဲကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ မိပါတယ္။
ကေဖးဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ ဆိုတာ လူေပါင္းစံုလာတဲ့ေနရာ။ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ဝင္ေရာက္ခြင့္ ရွိတဲ့ ေနရာပါ။ အဲဒီေဘးနား ကစားပြဲကုိ ၾကည့္လုိက္မိေတာ့ အသက္ခပ္ႀကီး ႀကီး လူႀကီးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတာ ကို ေတြ႕ရတယ္။ အသက္အရြယ္က အေဖ့လို အရြယ္ေလာက္ပါ။ ၾကည့္ပါ ဦး။ အဲဒီလူႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့မွ အေဖ့ပံုစံ နဲ႔  ေတာ္ေတာ္ တူေနပါလား။ အေဖနဲ႔တူ လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သတိျပဳမိၿပီး ေသေသ ခ်ာခ်ာၾကည့္မိတယ္။ လက္ထဲက သတင္းစာကို စားပြဲေပၚ အသာခ်ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္ေနမိတယ္။
အဲဒီလူႀကီးဟာ ဘာကိုမွ စိတ္ ဝင္စားဟန္ မရွိဘဲ ဒီအတိုင္းထိုင္ေန ပါတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာ အနည္းငယ္ဝ တယ္။ အေဖ့အတုိင္းပဲ။ အဲဒီ လူႀကီး ဦးေခါင္း မွာ ဆံပင္ျဖဴတခ်ဳိ႕ ကို ျမင္ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆံပင္ျဖဴေတြေပါက္ ေနပံု၊ ဆံပင္တိုတုိကို ညႇပ္ထားပံုက လည္း အေဖနဲ႔တူ တယ္ေလ။
အဲဒီလူႀကီးဟာ သူ႔ကို ကြၽန္ ေတာ္ ၾကည့္ေနမွန္း သတိမျပဳမိဘူး ထင္ပါရဲ႕။ သူ႔ဘာသိ ဘာသာ ထုိင္ေန ရင္း သူ႔ေရွ႕က လက္ဖက္ရည္ ခြက္ကို တစ္ခ်က္ေကာက္ၿပီး ေမာ့ေသာက္ လိုက္ပါတယ္။ အေဖဟာ လက္ဖက္ ရည္ႀကဳိက္သူပါ။ ဒီလူႀကီး ကလည္း အေဖ့လို လက္ဖက္ရည္ ႀကဳိက္သူပဲ ထင္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီ လူႀကီး ကိုၾကည့္ရင္း အေဖ့ကို သတိရလာမိ ပါတယ္။ အေဖက လည္း အခုလို မနက္ေစာေစာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မွာထုိင္ၿပီး ေသာက္တတ္သူပါ။ အဲဒီ လူႀကီးက ေဆးေပါ့လိပ္ ကိုဖြာေန တယ္။ အဲဒီလူႀကီး ေဆးေပါ့ လိပ္ဖြာ ေနတာ ကိုျမင္ရေတာ့ အေဖလည္း ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း ဒီလိုပဲေန မလားလုိ႔ ေတြးမိတယ္။ အေဖက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ မွာ ေဆးလိပ္ ေသာက္ခဲ့ေပမယ့္ အေဖ အသက္ အရြယ္ ရလာေတာ့ ေဆးလိပ္ျဖတ္ လိုက္တယ္။
အဲဒီလူႀကီးဟာ ဘာစကားမွ မဆိုဘဲ သူ႔အတြက္ လက္ဖက္ရည္ ကို သာ တစ္က်ဳိက္ ေသာက္လုိက္၊ ၿပီးရင္ ေဆးလိပ္ ကို ေအးေအးေဆးေဆး ဖြာ လိုက္နဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ၿပီး အဲဒီ လူႀကီးကို ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အဲဒီ လူႀကီး ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အေႏြးထည္ အေရာင္ က အေဖ့မွာရွိတဲ့ အေႏြး ထည္နဲ႔ အေရာင္ခ်င္း တူတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္စိထဲမွာ အဲဒီလူႀကီး ကို အေဖနဲ႔ တူလာတယ္ လု႔ိ ထင္မိ တယ္။ မွန္ပါတယ္။ အေဖ နဲ႔တူလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေန မိတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ဒီဘက္ ကေနၾကည့္ေနတာ သိသြားလုိ႔လား မသိဘူး။ အဲဒီလူႀကီး က ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ကို တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္ လိုက္ တယ္။ အသားက ခပ္ညဳိညဳိ၊ မ်က္ ႏွာ ခပ္ျပည့္ျပည့္၊ မ်က္ခံုးေမြး က နည္း နည္းထူတယ္။ မ်က္လံုး မ်က္ ဖန္က ေကာင္းေကာင္း နဲ႔ အေဖနဲ႔ တူတဲ့လူႀကီး တစ္ေယာက္ ပါ။ အဲဒီလူႀကီး ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ ကို ျမင္သြားၿပီး ဟိုဘက္ကို ျပန္လွည့္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ေဆးေပါ့လိပ္ကို ပဲ ေအးေအးေဆး ေဆး ဖြာေနတယ္ေလ။ အေဖဟာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မွာ မနက္ ေစာ ေစာ ဒီလိုပဲလာလာ ထုိင္ေလ့ ရွိ တယ္။ လက္ဖက္ရည္ ပူပူေႏြးေႏြးကို ျဖည္း ျဖည္းခ်င္း အေဖေသာက္ေလ့ရွိ တယ္။ ေဆးလိပ္ ကတာ့ အသက္ အရြယ္ ရလာတာမို႔ အေဖ မေသာက္ ေတာ့ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မွာ ရပ္ကြက္ထဲက အေဖ့ မိတ္ေဆြ တခ်ဳိ႕ နဲ႔ ဆံုေတြ႕ရင္ အေဖက စကား လက္ ဆံုက်ေနတတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ မွာေတာ့ အေဖ့ကို လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္မွာ အခုလို တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနတာ ကို ေတြ႕ရ တတ္တယ္။ အခု ကြၽန္ေတာ့္ေဘး စားပြဲမွာ ေတြ႕ ေနရတဲ့ လူႀကီးဟာ အေဖတုိ႔ အသက္ အရြယ္၊ အေဖတုိ႔ ပံုစံ ပဲ။ ျဖည္းျဖည္း ေဆးေဆး ထိုင္ေနပံုဟာ အေဖ့ အတုိင္းပဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စားပဲြေပၚက သတင္းစာကို ျပန္ၿပီး ေကာက္ယူ လိုက္ တယ္။ စာမ်က္ႏွာ တစ္ခုကိုဖြင့္ၿပီး ဖတ္ဖို႔ ျပင္လိုက္ တယ္။ ေစာေစာက လူႀကီးက အေဖနဲ႔ တူတဲ့ လူႀကီးပါ။ ကြၽန္ ေတာ့္ အေဖ မဟုတ္ ပါဘူး။ အေဖနဲ႔ တူလို႔ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားၿပီး ၾကည့္ေနမိ တာပါ။ တကယ္ေတာ့ အေဖဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁ဝ) ႏွစ္ ေလာက္ကတည္း က ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ေနမ်ဳိး
Credit; Popular မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
(မွတ္ခ်က္ - စာေရးဆရာမ်ား၏ အေရးအသားႏွင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ထားေသာပံုမ်ား ေျပာင္းလဲသြားပါက စာဖတ္သူတို႔ ခံစားမႈရသေလ်ာ့နည္းသြားမည္စိုး၍ Asian Fame Media Group မွထုတ္ေဝေသာ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ပါေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္၏ ေအာင္ျမင္ေနမႈကို နင္း၍ ေအာင္ပြဲခံလိုျခင္းမဟုတ္ပါေၾကာင္းကို စာေရးဆရာမ်ား၊ Asian Fame Media ကုမၸဏီမွတာဝန္႐ွိသူမ်ားႏွင့္ အယ္ဒီတာမ်ားကို ႐ိုေသစြာအသိေပးအပ္ပါသည္။)