ဇဝနယကၡေက်ာ္ေခါင္ ဘြဲ႕ရေသာတေစၧ

ေနာင္ေတာ္ႀကီးမင္း သည္ ၁၁၂၃ ခု တေပါင္းလ တြင္ ဇင္းမယ္သို႕ တပ္ေတာ္မ်ားခ်ီ တက္ တိုက္ခိုက္ေစသည္။ အဘယကာ မဏိ၊ ေနမ်ိဳး လက္ဝဲေက်ာ္ေခါင္၊ ေနမ်ိဳး လက္ယာ ေက်ာ္ေခါင္တို႕ ျမင္း ၇၅ဝ၊ စစ္သည္ ၇၅ဝဝ ႏွင့္ ခ်ီတက္ ရသည္။ ထိုတပ္တြင္ လိုက္ပါလာေသာ ငဘတ္ေခ်ာင္း ဗိုလ္ဥဒိန္ေက်ာ္ေခါင္ လမ္းမွာ ေသဆံုးရာတြင္ ဘီလူးတေစၧ ျဖစ္ၿပီး နန္းေတာ္သို႕ျပန္လာ၍ ေနာင္ေတာ္ႀကီးမင္း ညအခ်ိန္ စက္ ေတာ္ေခၚေနသည္ ကို ေျခေတာ္ကို လႈပ္ႏိႈးၿပီး မိမိလမ္း မွာ ေသဆံုးသည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ အပါးေတာ္မွာ အမႈ ထမ္းခြင့္ရ ပါမည့္ အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ ထားသည္။ ေနာင္ေတာ္ႀကီးမင္းက တေစၧကို ေလသာေဆာင္ေတာ္ မွာ ေစာင့္ရမည္ဟု အမိန္႔ေတာ္ ရိွသည့္ အ တြက္ ေလသာေဆာင္မွာ ေစာင့္ သည္။

တစ္ခါတြင္ မုတၱမၿမိဳ႕မွာ ထား ေသာ ကင္းတပ္ကို ယိုးဒယားတပ္တို႕ က ခ်ီတက္ေႏွာင့္ယွက္ လာေၾကာင္း ၾကားသိသည့္ အတြက္ မင္း တရားႀကီး က လႊတ္ေတာ္ျမင္းသည္ေက်ာ္ ငသာ ႏွင့္ ငရႊန္းတို႕ကုိ ေတာင္ငူေၾကာင္းခ်ီ ေစၿပီး မုတၱမၿမိဳ႕ အေရာက္ စံုစမ္း ေထာက္လွမ္း ရန္ ေစလႊတ္သည္။ ၄င္းတို႔ ရက္ၾကာသည္ အထိ ျပန္ ေရာက္မလာသည့္ အတြက္ ငဘတ္ ေခ်ာင္းဗိုလ္ ဥဒိန္ေက်ာ္ေခါင္ တေစၧ ကို အ မိန္႔ေတာ္ ႏွင့္ေစလႊတ္သည္။

တေစၧသည္ ေန႔ခ်င္းျပန္ေရာက္ လာၿပီး မုတၱမကင္းတပ္မွာ အေၾကာင္း အထူးအေထြ မရိွေၾကာင္း ေလွ်ာက္ ထားသည္ကို ယံုေတာ္ မမူ၍ ထပ္ ေမးရာ တေစၧက ေစ့ေစ့စံုစံု ေလွ်ာက္ ထားသည္။ “ကြၽန္ေတာ္သြား၍ ၾကည့္႐ႈၿပီးလွ်င္ အျပန္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ ခေပါင္းျမစ္ေခ်ာင္း ထိပ္၊ မန္က်ည္းပင္ေအာက္တြင္ လႊတ္ေတာ္ ကေစ လႊတ္သည့္ ျမင္းသည္ ေက်ာ္တို႕ ထမင္းခ်က္ေနသည္ ကို တစ္ခ်က္တီး ေက်ာ္ အခ်ိန္ တြင္ေတြ႕၍ သိသာ ေသ ခ်ာေအာင္ မန္က်ည္းကိုင္း၊ မန္က်ည္း ခက္မ်ားကို ခ်ိဳးဖဲ့၍ ခ်ခဲ့ပါ သည္။ မန္က်ည္းပင္ ကိုလည္း လႈပ္ ျပ ၍ ေျခာက္လွန္႔ခဲ့ပါသည္” ဟု ေလွ်ာက္သည္။ ထို႔အျပင္ မုတၱမ ၿမိဳ႕ဝန္ က အေၾကာင္း ထူးထူးျခားျခား မရိွ၊ သူခိုး ဓားျပလည္း မေပၚ ၊ ေရႊဘုန္း ေတာ္ျမတ္ေၾကာင့္ ၿငိမ္ဝပ္သာယာ ေၾကာင္း၊ ေလွ်ာက္တင္စာ ပါလာပါ သည္။ ျမင္းသည္ေက်ာ္ တို႔ မည္ သည့္ ေန႔ရက္ တြင္ ျပန္ေရာက္ပါမည္ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။

တေစၧ ေလွ်ာက္ထားသည့္ အတိုင္း ထိုေန႔ရက္ တြင္ ျမင္းသည္ ေက်ာ္ ငသာႏွင့္ ငရႊန္းတို႕ ျပန္ေရာက္ လာၿပီး ေရွ႕ေတာ္ သြင္း ၍ ေမးျမန္း ေတာ္ မူရာ တေစၧေလွ်ာက္ထားသည့္ အတိုင္း မန္က်ည္းကိုင္း၊ မန္က်ည္း ခက္ က်လာသည့္ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ စကား အားလံုး မွန္ကန္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ငဘတ္ေခ်ာင္းဗိုလ္ ဥဒိန္ေက်ာ္ ေခါင္ တေစၧက ဘြဲ႕ အသနားေတာ္ျမတ္ ခံရပါမည့္ အေၾကာင္း တင္ေလွ်ာက္ ရာ မင္းတရားႀကီးက ကိုယ္ထင္ျပ၍ ဘြဲ႕ခံရမည္ဟု အမိန္႔ေတာ္ရိွသည္။ တေစၧက ကိုယ္ထင္ျပလွ်င္ ႐ုပ္ သဏၬာန္မေကာင္း၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ျဖစ္၍ မျပဝံ့ပါ။ သနားေတာ္ မူသည့္ ဘြဲ႕ကို ေရွ႕ေတာ္က မွဴးမတ္မ်ားျမင္ ေအာင္ ယူသြားၿပီး ထုပ္ေလ်ာက္ၾကား မွာ ထားပါမည္ဟု ေလွ်ာက္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ “ဇဝနယကၡ ေက်ာ္ေခါင္” ဟူေသာ ဘြဲ႕ကို ေရႊျပား တြင္ေရး၍ မင္းတရားႀကီး ၏ ေရွ႕ေတာ္တြင္ ကလပ္ႏွင့္ ထား၍ ဘြဲ႕ ေပး သနားေတာ္မူရာ ဘြဲ႕ခ်ည္သည့္ ႀကိဳးကို ဆြဲငင္ ယူသြားသည္ကို မွဴးမတ္တို႔ ျမင္လိုက္ၾကသည္။ ရတနာ သိဃၤေရႊ နန္းေတာ္ ေလ သာေဆာင္ ထုပ္ေလ်ာက္ ၾကားတြင္ ဘြဲ႕ ေရႊျပား ကို ထားသည္ဟုဆိုသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို ရတနာပူရ စတုတၳၿမိဳ႕တည္ နန္းတည္ ဘႀကီး ေတာ္မင္းတရား လက္ထက္ မွဴးေတာ္ မတ္ေတာ္ အစည္းအေစာင့္ မ်ားတြင္ တေစၧ စကားစပ္မိသည့္ အခါ ရံဖန္ ရံခါ မင္းတရားႀကီး အမိန္႔ေတာ္ ရိွသည္ကို ၾကား၍ ေနာင္လာေနာက္ သားတို႕ သိမွတ္ေစ ရန္ ေလွသင္း အတြင္း ဝန္မင္း မဟာေဇယသခၤယာ က “တဇၨတၳဒီပနီ” တြင္ မွတ္တမ္းတင္ ထားျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုအေၾကာင္းသည္ ထိုစဥ္က အထင္ကရ ေျပာဆိုၾကေသာ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ဆင္ျဖဴ ရွင္မင္း လက္ထက္ ပလိပ္ရြာစား ဦးေဖ်ာ္ ေရးဖြဲ႕ေသာ ပလိပ္စား ဧခ်င္း ေခၚ စဥ္႔ကူးမင္း ေရႊနားေတာ္ သြင္း ဧခ်င္းတြင္ စဥ့္ကူး မင္းသား၏ ဘႀကီးျဖစ္ေသာ ေနာင္ေတာ္ႀကီး မင္းအေၾကာင္း ဖြဲ႕ရာ၌ “ဘႀကီး မင္း၏၊ သတင္းတစ္မူ၊ လိႈက္ပြက္ ဆူမွ်၊ လူကိုထားလႊတ္၊ ဥပပါတ္ျဖင့္၊ နာနတ္႐ုပ္ဖန္၊ နတ္စစ္မွန္ကို၊ တစ္ဖန္ သြတ္လွယ္၊ ေစခိုင္းပယ္၍၊ ရန္စြယ္ခ်ိဳးခုတ္၊ သိမ္းစြန္သုတ္သို႕၊ ထိုးခုတ္ သတ္လ်ဥ္း၊ ႏုတ္ႏုတ္စဥ္းဟု” စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႕ဆို ထားေၾကာင္း လည္း တဇၨတၳဒီပနီတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

 ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)

Credit; Popular မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။

(မွတ္ခ်က္ - စာေရးဆရာမ်ား၏ အေရးအသားႏွင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ထားေသာပံုမ်ား ေျပာင္းလဲသြားပါက စာဖတ္သူတို႔ ခံစားမႈရသေလ်ာ့နည္းသြားမည္စိုး၍ Asian Fame Media Group မွထုတ္ေဝေသာ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ပါေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္၏ ေအာင္ျမင္ေနမႈကို နင္း၍ ေအာင္ပြဲခံလိုျခင္းမဟုတ္ပါေၾကာင္းကို စာေရးဆရာမ်ား၊ Asian Fame Media ကုမၸဏီမွတာဝန္႐ွိသူမ်ားႏွင့္ အယ္ဒီတာမ်ားကို ႐ိုေသစြာအသိေပးအပ္ပါသည္။)