ေရႊအိမ္သစ္ကို တက္ရေအာင္

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔က ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဦးလွသီးဆိုေသာ ျမန္မာေဆးဆရာႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းအျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့ဖူးေလ၏။ ထိုေဆးဆရာႀကီး ဦးလွသီးသည္ ကေလးငယ္မ်ားကိုလည္း လြန္စြာမွ ခ်စ္ခင္တတ္သူျဖစ္သည္။
ဆရာႀကီး ဦးလွသီး၏ အိမ္တြင္ အေပါမ်ားဆံုး အစားေသာက္မွာ ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္မ်ား ျဖစ္ေလေတာ့၏။ ဆရာႀကီး ကုသေပး၍ ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာသြားၾကေသာ လူနာမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားျဖင့္ လာ၍ ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾကေလ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေတာအရပ္မွ လူနာမ်ားဆိုလွ်င္ ဧရာမ ငွက္ေပ်ာခိုင္ႀကီးမ်ားကို ထမ္း၍ သယ္လာေလ့ရွိ၏။ မၾကာခဏဆိုသလိုပင္ ဆရာႀကီးဦးလွသီးသည္ “ကေလးတို႔ေရ … လာၾကကြယ္ …”ဟု ေခၚၿပီးလွ်င္ ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္မ်ားကို ေကၽြးေလ့ရွိ၏။ ထိုအခါတိုင္းတြင္လည္း အနီး၀န္းက်င္တြင္ ေဆာ့ကစားေနၾကေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကေလးတစ္သိုက္သည္ အခ်င္းခ်င္းဆူဆူညံေအာင္ ေအာ္ဟစ္၍ေခၚၾကကာ ဆရာႀကီးဦးလွသီး၏ အိမ္ထဲသို႔ အေျပးအလႊားေျပး၀င္ၾကေလေတာ့၏။ ဆရာႀကီးက ထိုင္ေနရာမွ ေဘးတြင္ ၀ိုင္းအံုေနေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးမ်ားကို ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားပစ္၍ပစ္၍ ေပးသည္ျဖစ္ရာ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ဖမ္းၾကရသည္မွာ လြန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းေလေတာ့၏။ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားမွာ ကေလးတစ္ဦးလွ်င္ သံုးေလးလံုးစီမွ်မက လံုေလာက္ေသာ္လည္း ထိုသို႔အယုအယက္ ဖမ္းယူရသည္ကိုပင္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွာေပ်ာ္၍ မဆံုး ျဖစ္ခဲ့ၾကရေလ၏။
ေဆးဆရာႀကီး ဦးလွသီးတြင္ ေဒၚျမသီးဟူေသာ ဆရာကေတာ္ႀကီးႏွင့္ ေမာင္ေရႊသီးဟူေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ဦးေလးအရြယ္ သားတစ္ဦးရွိေလ၏။ ဆရာကေတာ္ႏွင့္ သားျဖစ္သူတို႔မွာလည္း ဆရာႀကီးနည္းတူပင္ လြန္စြာသေဘာေကာင္းၾကေလ၏။ ဆရာႀကီးက ငွက္ေပ်ာသီးေ၀ေသာအခါမ်ားတြင္ ဆရာကေတာ္ႀကီးက ထန္းလ်က္မ်ား၊ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္မ်ားလာၿပီး ေ၀ေလ့ရွိ၏။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က အက်ႌအိတ္ကပ္ကေလးမ်ားကို လက္ျဖင့္ဟထားေပးရ၏။ အိတ္ကပ္ႏွင့္အျပည့္ ကိုေရႊသီးက ပဲႀကီးေလွာ္မ်ား ထည့္ေပးေလ၏။
ဤသို႔ျဖင့္လွ်င္ ေဆးဆရာႀကီးဦးလွသီး၏ အိမ္ေဂဟာကေလးသည္ ထိုစဥ္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ လြန္စြာ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ ျဖစ္ခဲ့ရေလေတာ့၏။
တစ္ခါတြင္မူ ဆရာႀကီးဦးလွသီးတို႔သည္ ၎တို႔၏ ျခံ၀င္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာပင္ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္အိမ္ႀကီးတစ္လံုးကို အသစ္ေဆာက္ေလ၏ ကၽြန္းတိုင္ႀကီးမ်ားမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးႏွစ္ဦးခန္႔ ၀ိုင္းၿပီးဖက္မွမီေလာက္ေအာင္ပင္ ႀကီးမားေလ၏။ အိမ္ေဆာက္၍ ၿပီးေသာအခါ အိမ္ႀကီးကို ေရနံေခ်းမ်ား ၀ေနေအာင္ သုတ္ေလ၏။ ထိုအိမ္ႀကီးေဆာက္လုပ္ၿပီးစီးၿပီး တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေလေသာအခါ ဆရာႀကီး ဦးလွသီးက -
“ကေလးတို႔ေရ … မနက္ျဖန္ မနက္  ၉ နာရီက်ရင္ အဘအိမ္ကို လာခဲ့ၾကေလကြယ္ …”ဟု မွာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔နံနက္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္သိုက္လည္း ဆရာႀကီးဦးေရႊသီးတို႔အိမ္သို႔ တ႐ုန္း႐ုန္းျဖင့္ ေရာက္သြားခဲ့ၾကေလေတာ့၏။ အိမ္သစ္တက္ပြဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု ဆရာကေတာ္ႀကီးက ေျပာေလ၏။ နံနက္  နာရီခြဲေက်ာ္တြင္ ဆရာႀကီးဦးလွသီးက ျမတ္စြာဘုရား႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ပင့္၍ အိမ္သစ္ႀကီး၏အ၀င္ အ၀နားတြင္ ရပ္ေလ၏။ ဆရာကေတာ္ႀကီးက ေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းအိုးကိုရြက္၍ ေနာက္မွရပ္ေလ၏။ ဆရာႀကီး၏သား ဦးေရႊသီးက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္သိုက္အား ဆရာကေတာ္ႀကီး၏ေနာက္နားမွ တန္းစီ၍ ရပ္ေစေလ၏။ ၿပီးေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ လက္ထဲတြင္ ပစၥည္းမ်ားလိုက္၍ ထည့္ေပးေလ၏။ အခ်ဳိ႕ကေလးက ျပည္ေတာင္းထဲတြင္ ဆန္ထည့္ၿပီး ထမ္းထားရ၏။ အခ်ဳိ႕ကေလးကလည္း ေလးျပည္ခန္႔ ဆန္အိတ္ကို ထမ္းထားရေလ၏။ ငါးဆယ္သားခန္႔ ဆီပံုးမ်ားကိုလည္း ဆြဲထားရသူမ်ားလည္း ရွိေလ၏။ အနည္းငယ္ လူေကာင္ထြားေသာ ကေလးမ်ားက ေတာင္းတစ္လံုးထဲတြင္ ဘူးသီးမ်ား၊ ခရမ္းသီးမ်ား ထည့္၍ ထမ္းရေလ၏။ အ၀တ္အထည္အထုပ္မ်ားကို ေပြ႕ထားရသူမ်ားလည္းရွိ၏။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ထမင္းအိုးဟင္းအိုးမ်ားကို ေပြ႕ထားရေလ၏။ ဘာမွန္းမသိဘဲႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္သိုက္မွာလည္း အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနၾကေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္ ဦးေရႊသီးက လက္မွလက္ပတ္နာရီကို အတန္ၾကာကေလး ၾကည့္ေနၿပီးေနာက္ -
“အေဖ … ၉ နာရီ ၄၅ မိနစ္ကို ေရာက္ပါၿပီ …”ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ ဆရာႀကီးဦးလွသီးသည္ ဘုရားကိုပင့္လ်က္ အိမ္သစ္ႀကီးကို စ၍တက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္မွ ဆရာကေတာ္ႀကီး ေဒၚျမသီးက ေရခ်မ္းအိုးကိုရြက္၍ တက္ေလ၏။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္သိုက္က ေနာက္မွ တန္းစီ၍ လိုက္ၾကရေလ၏။ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ တေသာေသာျဖင့္ လြန္စြာမွ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ အိမ္သစ္တက္ပြဲကေလး ျဖစ္ေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္တြင္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးတစ္သိုက္သည္ အိမ္အေဟာင္းမွ ပရိေဘာဂမ်ားကို သူ႔ထက္ငါ အေျပးအလႊားသယ္ယူ၍ အိမ္သစ္ႀကီးတြင္ ေနရာခ်ၾကေလ၏။ ေခၽြးသံတလံုးလံုးျဖင့္ ေမာပန္းၾကေသာ္လည္း ေပ်ာ္၍မဆံုး ရွိၾကပါေလေတာ့၏။
မီးဖို၊ ဖိနပ္၊ ပစၥည္းအစုတ္ စသည္တို႔ကိုမူ ေနာက္ဆံုးက်မွ သြင္းရသည္ကို သတိျပဳမိေလ၏။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ပစၥည္းမ်ားကို သယ္ပိုးေနစဥ္မွာပင္ ေရႊေမာ္ေဓာေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္အမွဴးျပဳသည့္ သံဃာေတာ္ငါးပါး ၾကြခ်ီေတာ္မူေလ၏။ ဆရာႀကီးတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံက အသင့္ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာ ဆြမ္းပြဲမ်ားျပင္၍ အိမ္တက္တရားနာၿပီး ဆြမ္းကပ္ၾကေလ၏။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးမ်ားထဲမွ မိန္းကေလးမ်ားက ၀ိုင္း၍ ကူၾကေလ၏။ အိမ္နီးခ်င္းအခ်ဳိ႕လည္း ေရာက္လာၿပီး တရားနာၾကေလ၏။
ဆရာေတာ္မ်ား ျပန္ၾကြသြားခ်ိန္တြင္ ပစၥည္းအားလံုးလိုလိုသည္ အိမ္သစ္ႀကီးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနရာခ်ထားၿပီး ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ အေသးစိတ္ကိုမူ တျဖည္းျဖည္းေနရာခ်ထားမည္ဟု ဆရာႀကီးဦးလွသီးဇနီး ေဒၚျမသီက ေျပာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ထမင္း၀ိုင္းမ်ားျပင္ကာ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေလးမ်ားအား ေကၽြးေလ၏။ ဆရာႀကီးတို႔မိသားစုလည္း တစ္ေပါင္းတည္းစားေလ၏။ လြန္စြာမွ ၿမိန္ယွက္၍ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းလွပါေလေတာ့၏။
ထိုအိမ္ႀကီးသို႔တက္ၿပီး လပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ဆရာႀကီးတို႔ မိသားစုသည္ စီးပြားသိသိသာပို၍ တက္သြားေလေတာ့၏။ ဆရာႀကီး၏ သားမွာလည္း ထိုေခတ္က လြန္စြာရွားရွားပါးပါး ပင္လယ္ကူးသေဘၤာသား ျဖစ္သြားခဲ့ေလ၏။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အဘဆရာႀကီးမင္းသိခၤထံသို႔ ေရာက္ရွိသြားကာ ေဗဒင္ဆရာတစ္ဦးျဖစ္လာ ေသာအခါ ေဆးဆရာႀကီးဦးလွသီးသည္ အိမ္သစ္တက္မဂၤလာကို စနစ္တက် နိမိတ္ေကာင္းယူ၍ ျပဳလုပ္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သတိမူမိေတာ့ေလ၏။
မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔သည္လည္း အိမ္သစ္၊ ဆိုင္သစ္၊ အေဆာက္အံုသစ္တက္ရန္ ၾကံဳလာပါက စနစ္တက် မဂၤလာနိမိတ္ေကာင္းယူလိုပါေသာ္ -
(၁) အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ လုပ္ငန္းဦးစီးသူ၏ ေမြးေန႔နံနက္ ၉ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ အိမ္သစ္တက္မဂၤလာကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါသည္။
(၂) အိမ္ေထာင္ဦးစီး (သို႔) လုပ္ငန္းဦးစီးသူက ျမတ္စြာဘုရားကို ပင့္၍ ေရွ႕ဆံုးမွ တက္ရပါသည္။
(၃) အိမ္ေထာင္ဦးစီးကေတာ္ (သို႔) အျခားႀကီးကဲသူမ်ားက ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းအိုး (သို႔) မိသားစုမ်ား ေသာက္ရန္ ေရအိုး၊ ေရပံုးကိုပိုက္၍ တက္ရပါမည္။ ေရ၏ ေအးခ်မ္းၿငိမ္းခ်မ္းေသာဓာတ္ ေရကို သားေသာ္ အၾကားမထင္ ဆိုသကဲ့သို႔ ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္ စည္းလံုးညီၫြတ္ေသာ နိမိတ္ကို ယူျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၄) ထို႔ေနာက္ စားနပ္ရိကၡာမ်ားကို သြင္းရပါမည္။ ဤအိမ္ ဤမိသားစုတြင္ စားေရးရိကၡာေပါမ်ားၾကြယ္၀ေသာ နိမိတ္ကို ယူျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၅) ၿပီးေနာက္ ေရႊ၊ ေငြ၊ လက္၀တ္ရတနာမ်ား၊ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ အသံုးအေဆာင္ ပရိေဘာဂမ်ားကို သြင္းရပါသည္။
(၆) ထင္း၊ မီးဖို၊ ဖိနပ္စေသာ ပူေလာင္နိမ့္ညံ့သည့္ ပစၥည္းမ်ားကိုမူ ေနာက္ဆံုးက်မွ သြင္းရပါသည္။
(၇) ထိုေန႔မွာပင္ အိမ္သစ္တက္မဂၤလာအျဖစ္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို ဒါနျပဳျခင္း ျပဳလုပ္ရပါသည္။
(၈) အိမ္သစ္တက္မဂၤလာတြင္ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၏ ေန႔နံအလိုက္ အဓိကလွဴဒါန္းဒါနလုပ္ စားေသာက္သင့္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားမွာ
တနဂၤေႏြသားသမီးဆိုလွ်င္ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ေကာ္ဖီ၊ ၾကက္သားဟင္း။
တနလၤာသားသမီးဆိုလွ်င္ နန္းႀကီးသုပ္၊ ေထာပတ္ထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း။
အဂၤါသားသမီးဆိုလွ်င္ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲ၊ အုန္းထမင္း၊ ေထာပတ္ထမင္း။
ဗုဒၶဟူးသားသမီးဆိုလွ်င္ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ေကာ္ဖီ၊ ၾကက္ဆီထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း
ၾကာသပေတးသားသမီးဆိုလွ်င္ ၾကာဆံေၾကာ္၊ ၾကာဆံခ်က္၊ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ၾကက္ဆီထမင္း။
(၉) အိမ္သစ္တက္မဂၤလာဆင္ႏႊဲေသာေန႔တြင္ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ ယာဥ္ဦးစီး၏ ေန႔နံကို လိုက္၍ေအာက္ပါအတိုင္း ပန္းမ်ား၊ ေ၀ဆာေနေအာင္ ျမတ္စြာဘုရားတြင္ လွဴဒါန္းရပါမည္။ ေသာက္ေတာ္ေရၾကမ္း။ အလင္းတိုင္၊ နံ႔သာတိုင္မ်ားလည္း လွဴဒါန္းရပါမည္။
တနဂၤေႏြသားသမီးမ်ား ေမၿမိဳ႕ပန္း၊ သေျပပန္း၊ ကံ့ေကာ္ပန္း၊ ေငြပန္း၊
အဂၤါသားသမီးမ်ား သေျပပန္း၊ ႏွင္းဆီပန္း၊ စံပယ္ပန္း၊
ဗုဒၶဟူးသားသမီးမ်ား ကံ့ေကာ္၊ ေမၿမိဳ႕၊ အုန္းၫႊန္႔၊ အုန္းပန္း၊ ေငြပန္း၊
ၾကာသပေတးသားသမီးမ်ား စံပယ္၊ သေျပ၊ ေငြပန္း၊ ကံ့ေကာ္၊
ေသာၾကာသားသမီးမ်ား ရြက္လွ၊ ေရႊပန္း၊ ႏွင္းဆီ၊ စံပယ္၊
စေနသားသမီးမ်ား ေမၿမိဳ႕၊ အုန္းၫြန္႔၊ အုန္းပန္း၊ ရြက္လွ၊ ေရႊပန္း စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ေပေတာ့၏။
မိတ္ေဆြမ်ားတြင္ အေၾကာင္းၾကံဳႀကိဳက္လာေသာအခါ၌ အထက္ပါအစီအစဥ္မ်ားအတိုင္း အိမ္သစ္တက္၊ ဆိုင္သစ္တက္မဂၤလာကို ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ အတိတ္နိမိတ္ေကာင္းမ်ား ရရွိကာ ပို၍ပို၍ က်န္းမာခ်မ္းသာ စီးပြားတက္ၾကပါေစသတည္း …။
သေဗၺဓမၼာ
ဇင္ေယာ္နီ